od Jurka: 41. Który potencjometr? Może Noble ? Bo średnica tonalnie spójna, plastyczna, gęsta… Pochwały można by mnożyć, między innymi dać ocenę „palce lizać!” za właśnie palców słyszalność podczas gry na gitarze - a także wnętrza jej pudła. Wnet jednak zauważymy, że ku tejże średnicy zostały również dół i góra ściągnięte; same zaś w sobie skomprymowane. Tony niskie, przykładowo kontrabasu, gitary basowej, pozbawione są rozciągłości i ciężaru. Wysokie, przykładowo „przeszkadzajki” i brzęk perkusyjnych talerzy, bez blasku, wibracji i ekspresji. Głębokość sceny dźwiękowej wprawdzie zadowalająca, jej szerokość jednak pomniejszona. Przykładowo, soprany chłopięce, które w „Stille Nacht” (płyta „Cantate Domino”) powinny sięgać na boki po oba głośniki, a nawet wykraczać poza, tutaj pomiędzy nie wtłoczone. Co zaś najgorsze, braki kontrastów dynamicznych, zróżnicowania intonacyjnego, pulsu i swingowania; muzyka brzmi jednostajnie, wprowadzając słuchacza w nastrój wręcz nu