Audioroby

od Jurka: 97. Kierunkowość, przykłady We wpisie 96. zapowiedziałem przytoczenie Marcinowi spośród filmów na YouTube przykładów na złą i dobrą kierunkowość, rozpocząwszy zaś poszukiwania nie widzę powodów, żeby wczesnych rezultatów nie podać do wiadomości ogółu.  Symptomy brzmieniowe zjawiska opisałem w 11. - i właśnie wzgląd na nie leży u podstaw wszelkich wywodów tego blogu, słownych jednakże, stąd sens również przykładów praktycznych. Do tej pory zaniedbanych - a to w obawie, że wszelkie zademonstrowane subtelności zamaskowane zostaną przekłamaniami internetowego przekazu.  Obawy te wyjściowo nadal żywe, jako że odsłuchów ścieżki dźwiękowej filmów dokonuję poprzez mój notebook MacBook Air, daleki od brzmieniowej doskonałości - również w kluczowym tutaj aspekcie. W końcu jednak uznałem, że przynajmniej jednak pozwalający na wartościowanie porównawcze. Co do natomiast umożliwiającej ocenę jakości w tym względzie urządzeń odbiorczych i systemów odsłuchowych czytelników, pozostaje mi tyl

od Jurka: 96. YouTube i nietoperze, pojednawczo. Ledwie zamieściłem wpis 95., przyśniło mi się, iż pan Marcin napisał polemiczny tekst nowy, ja zaś ponownie przeżywam dylemat: nie opublikować się nie godzi, jeżeli jednak owszem, to musiałbym wdać się znowu w dyskusję - i przepraszać za to czytelników znowu. Po przebudzeniu wpadłem na pomysł zapobiegawczego rozwiązania - aczkolwiek wymaga ono zaadresowania pana Marcina, inaczej mi niedostępnego, na naszych łamach raz jeszcze... Do roboty! Na początek, panie Marcinie, proponuję przejście "na ty". Propozycja przystoi, jako że pada ze strony osoby kilkukrotnie starszej, korzyść zaś taka, że komunikować się będzie prościej, a i wytworzy się atmosfera pewnej pojednawczości (według mojego wyczucia przynajmniej - chociaż, przyznaję, że również na to nie ma pomiarów obiektywnych). Skoro zatem nie dojdzie do wspólnych odsłuchów, proponuję, Marcinie, że prześlesz mi swój adres internetowy. W komentarzu do wpisu - którego jednak nie opub

95. YouTube i nietoperze 4.  1. od Jurka do czytelników: Przepraszam po raz kolejny, że wpis nie wam poświęcam, lecz korespondencji z panem Marcinem. Jeśli to dla was nudne jak telenowela, to nie czytajcie po prostu. Jeżeli jednak tu pozostaliście, to przepraszam również za niekonsekwencję. Zapowiedziałem bowiem niepublikowanie komentarzy negujących obiektywne istnienie - aczkolwiek nie subiektywne niesłyszenie! - kierunkowości. Skoro uczynię teraz wyjątek, to dla osoby, która wcześniej spór wywołała - i której teraz odmówić swobody konkludujących wypowiedzi byłoby mi nieelegancko. Tym bardziej, że podniesione we wpisie 92. moje zastrzeżenia inne nie są tu stosowalne. Tekst świeżo nadeszły, choć polemiczny, utrzymany jest w tonie wyważonym, również na szacunek zasługuje niewątpliwy trud autorski. Tekst zatem opublikuję - pod 3. - w całej rozciągłości. 2. od Jurka do pana Marcina:  Nie ma sensu, bym odnosił się do wątków szczegółowych, wywodzących się jednak generalnie z faktu kierunkow

od Jurka: 94. Konkurs, zadania Witam was, witam ciebie! Wyjaśnienie dla uczestników nie będących czytelnikami blogu: na tych łamach jesteśmy na "ty". W dodatku pisane małą literą, tak nam po prostu łatwiej. Nie zaś z braku szacunku, przeciwnie: tego tu pod dostatkiem - teraz zaś również wdzięczności, że się zdecydowaliście na wzięcie udziału....  Zadanie "sygnał" .  1. Obustronnie odłącz prawy interkonekt: od wyjścia odtwarzacza CD i od wejścia następnego komponentu, następnie odtwórz którąś z pozycji wcześniej wymienionych. Zatem poprzez lewy tylko kanał nagrania i systemu - i tylko lewy interkonekt.  Który następnie obróć w przeciwnym kierunku. Jeżeli usłyszysz różnicę, to przekonałeś się samemu o istnieniu czegoś do tej pory ci nieuświadamianego: kierunkowości. Czyli różnic brzmienia zależnych od orientacji.  Opisz ich charakter - w kategoriach tonalności i frazowania. (W tym miejscu mogę sobie wyobrazić poczucie surrealizmu tych wszystkich, dla których kierunko